دنا

نشانگرهای پشت آمپر با تم اسپرت و در عین حال خوانا، فرمان چهارشاخه مجهز به کلیدهای کنترلی و آپشن‌هایی مثل نمایشگر مرکزی و تهویه مطبوع اتوماتیک، از دیگر مشخصات کابین دنا هستند که اندکی حس و حال مدرن بودن را هم در فضا جاری ساخته‌اند. فضای کلی این محصول برای 4 سرنشین بزرگسال و یک کودک تقریباً کافی به نظر می‌رسد و محفظه صندوق عقب 500 لیتری‌ نیز جهت مسافرت‌های خانوادگی کارآمد می‌باشد.

دنا به نوعی یک فیس‌لیفت موفق از سمند محسوب می‌شود؛ موفق از این نظر که علیرغم استفاده از پلتفرم و خطوط کلی مشترک در بدنه، ظاهری کاملاً متفاوت را به نمایش گذاشته که نسبت به گذشته جسورتر، مدرن‌تر و زیباتر به چشم می‌آید. البته در این نسخه برخلاف مدل پلاس شاهد درب‌ها و خطوط کناری مشابه با سمند هستیم اما چراغ‌های زیبا، جلوپنجره اسپرت و بازطراحی کاپوت و صندوق و آینه‌ها به پیشرفت ظاهری مناسبی ختم شده که با سلیقه اکثر ایرانی‌ها جور در می‌آید. تنها مشکل در بحث ناهماهنگی میان اجراء خلاصه می‌گردد. در واقع دماغه دنا با الهام از محصولات فورد و میتسوبیشی ترسیم شده اما طراحان برای قسمت انتهایی نیم‌نگاهی به مرسدس بنز C کلاس داشته‌اند و ترکیب این سبک‌های متفاوت، مقداری از هارمونی کلی اتومبیل کاسته است. ضمناً حضور خودروهای زیبا و مدرن چینی در کنار نسخه به‌روز شده دنا یا همان مدل پلاس، ظاهر نسخه ساده را مقداری قدیمی و ازمدافتاده نشان داده‌اند؛ اما با این حال همچنان میتوان از این محصول به عنوان خودرویی خوش قیافه و به مراتب جذاب‌تر از برخی رقبای هم‌قیمت نظیر تندر 90 یاد نمود.

با گشودن درب موتور دنا با همان پیشرانه به اصطلاح ملی EF7 مواجه میشویم. این انجین 16 سوپاپ دقیقاً 1645 سی‌سی حجم دارد و با سیستم پاشش سوخت چندنقطه‌ای و نسبت تراکم 11 قادر است 113 اسب بخار قدرت (در 6000 دور در دقیقه) و 155 نیوتن‌متر گشتاور (در 3500 الی 4500 دور در دقیقه) تولید نماید که برای وزن 1258 کیلوگرمی ماشین تقریباً کافی به نظر می‌رسد. البته مشخص است که از چنین اعداد و ارقامی نباید انتظار شتاب‌ اعجاب‌انگیزی داشته باشیم اما همین که خودرو قادر است در حوالی 12 ثانیه (در شرایط استاندارد) از سکون به مرز سرعت 100 کیلومتر بر ساعت برسد و شتاب‌گیری را تا سرعت 189 کیلومتر برساعت ادامه دهد تا حدودی راضی‌کننده است.